Groen of Rood licht bij de gyneacoloog?
Tja, hier zijn we weer.
Voor mij was het eigenlijk voldoende. Ik ben een trotse jongensmama van 4 geweldige kids.
In mijn hoofd had ik al afscheid genomen van alles wat baby was met in mijn gedachten dat ik er later nog van zou kunnen genieten als wij oma en opa werden wanneer onze jongens groot zijn en zelf aan kinderen zouden beginnen.
Totdat die man van mij aan men hoofd bleef zeuren en Bibi hier weer begon te twijfelen.
een aantal babybezoeken deze maand hebben er ook geen goed aan gedaan, die kleine wolkjes vastnemen,zien en horen maar toch....die kriebels zoals vroeger zijn er niet meer.
ik ben echt voldaan.
Maar ik was diegene die vroeger bleef zeuren aan mijn man zijn hoofd dat ik kindjes wou.
hij wou er in principe geen en kijk nu...
dus wie ben ik om hem dit te ontgunnen?
toch als ik eraan denk heb ik echt bang. vroeger kwam mijn kinderwens voor de schrik van de operaties, nu is het andersom.
die ruggeprik...wat als ze verkeerd prikken
die f'''ng blaassonde....oh ik gruwel hiervan!
de pijn aan de wonde
het bloed of ijzertekort
het terug leren rechtlopen doordat die wonde trekt.
Maarrrr, of we het nog mogen is een andere zaak.
Mijn bevallingen waren namelijk 3 van de 4 keizersnedes.
en hier in belgie is dit toch wel het maximum.
elke keizersnede geeft risico's met zich mee maar tussen een 3de en een 4de komt er weer 25% risico bij.
kans op het vastgroeien van de placenta, kans op het scheuren van het litteken, .. enz...
Deze maand heb ik een afspraak staan bij de gyneacoloog. Ik ga raad vragen hoe het met mij 'gesteld' is binnenin. ik wil alles safe spelen. enkel als ze zegt dat het goed is bij mij, beginnen we er weer aan, anders zal ik helaas mijn mannetje moeten teleurstellen. maar ook hier weet ik dat hij alle begrip zal hebben, mijn veiligheid komt immers ook bij hem op de eerste plaats.
dussss best wel spannend he. Ondertussen ga ik toch nog heel even genieten van het niet zwanger zijn en mijn platte buik haha.
als we antwoord hebben van de dokter, kunnen we verder beginnen plannen want dan word het echt wel concreet.
wanneer beginnen we eraan?
en ben ik er überhaupt wel klaar voor?
wat denken onze andere kids erover?
toch veel om over na te denken voor we zo een grote beslissing nemen.
Moesten er hier nog moeders zijn met meerdere keizersnedes, een berichtje zou echt fijn zijn.
Voor mij was het eigenlijk voldoende. Ik ben een trotse jongensmama van 4 geweldige kids.
In mijn hoofd had ik al afscheid genomen van alles wat baby was met in mijn gedachten dat ik er later nog van zou kunnen genieten als wij oma en opa werden wanneer onze jongens groot zijn en zelf aan kinderen zouden beginnen.
Totdat die man van mij aan men hoofd bleef zeuren en Bibi hier weer begon te twijfelen.
een aantal babybezoeken deze maand hebben er ook geen goed aan gedaan, die kleine wolkjes vastnemen,zien en horen maar toch....die kriebels zoals vroeger zijn er niet meer.
ik ben echt voldaan.
Maar ik was diegene die vroeger bleef zeuren aan mijn man zijn hoofd dat ik kindjes wou.
hij wou er in principe geen en kijk nu...
dus wie ben ik om hem dit te ontgunnen?
toch als ik eraan denk heb ik echt bang. vroeger kwam mijn kinderwens voor de schrik van de operaties, nu is het andersom.
die ruggeprik...wat als ze verkeerd prikken
die f'''ng blaassonde....oh ik gruwel hiervan!
de pijn aan de wonde
het bloed of ijzertekort
het terug leren rechtlopen doordat die wonde trekt.
Maarrrr, of we het nog mogen is een andere zaak.
Mijn bevallingen waren namelijk 3 van de 4 keizersnedes.
en hier in belgie is dit toch wel het maximum.
elke keizersnede geeft risico's met zich mee maar tussen een 3de en een 4de komt er weer 25% risico bij.
kans op het vastgroeien van de placenta, kans op het scheuren van het litteken, .. enz...
Deze maand heb ik een afspraak staan bij de gyneacoloog. Ik ga raad vragen hoe het met mij 'gesteld' is binnenin. ik wil alles safe spelen. enkel als ze zegt dat het goed is bij mij, beginnen we er weer aan, anders zal ik helaas mijn mannetje moeten teleurstellen. maar ook hier weet ik dat hij alle begrip zal hebben, mijn veiligheid komt immers ook bij hem op de eerste plaats.
dussss best wel spannend he. Ondertussen ga ik toch nog heel even genieten van het niet zwanger zijn en mijn platte buik haha.
als we antwoord hebben van de dokter, kunnen we verder beginnen plannen want dan word het echt wel concreet.
wanneer beginnen we eraan?
en ben ik er überhaupt wel klaar voor?
wat denken onze andere kids erover?
toch veel om over na te denken voor we zo een grote beslissing nemen.
Moesten er hier nog moeders zijn met meerdere keizersnedes, een berichtje zou echt fijn zijn.
Reacties
Een reactie posten
Dankje voor je reactie, jou bericht word zo snel mogelijk goedgekeurd.